อรรถกถาสูตรที่ 7

(ข้อ 392) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
การแจกจ่ายปัจจัย 4 ชื่อว่า อามิสสังวิภาค การแจกจ่ายธรรม
ชื่อว่า ธรรมสังวิภาค.
จบอรรถกถาสูตรที่ 7

อรรถกถาสูตรที่ 8

(ข้อ 393) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
การสงเคราะห์ด้วยปัจจัย 4 ชื่อว่า อามิสสงเคราะห์ การ
สงเคราะห์ด้วยธรรม ชื่อว่า ธรรมสงเคราะห์.
จบอรรถกถาสูตรที่ 8

อรรถกถาสูตรที่ 9

(ข้อ 394) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
การอนุเคราะห์ด้วยปัจจัย ชื่อว่า อามิสอนุเคราะห์ การ
อนุเคราะห์ด้วยธรรม ชื่อว่า ธรรมอนุเคราะห์.
จบอรรถกถาสูตรที่ 9

อรรถกถาสูตรที่ 10

(ข้อ 395) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
การแสดงความเอ็นดูด้วยปัจจัย 4 ชื่อว่า อามิสอนุกัมปะ เกื้อกูล

ด้วยอามิส การแสดงความเอ็นดูด้วยธรรม ชื่อว่า ธรรมอนุกัมปะ
เกื้อกูลด้วยธรรม.
จบอรรถกถาสูตรที่ 10
จบทานวรรคที่ 3

สันถาวรรคที่ 4

สูตรที่ 1

[396] 150. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สันถาร 2 อย่างนี้ 2 อย่าง
เป็นไฉน คือ อามิสสันถาร 1 ธรรมสันถาร 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
สันถาร 2 อย่างนี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บรรดาสันถาร 2 อย่างนี้
ธรรมสันถารเป็นเลิศ.
จบสูตรที่ 1

สูตรที่ 2

[397] 151. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ปฏิสันถาร 2 อย่างนี้
2 อย่างเป็นไฉน คือ อามิสปฏิสันถาร 1 ธรรมปฏิสันถาร 1 ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย ปฏิสันถาร 2 อย่างนี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บรรดา
ปฏิสันถาร 2 อย่างนี้ ธรรมปฏิสันถารเป็นเลิศ.
จบสูตรที่ 2

สูตรที่ 3

[398] 152. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เอสนา 2 อย่างนี้ 2 อย่าง
เป็นไฉน คือ อามิสเอสนา การเสาะหาอามิส 1 ธรรมเอสนา การเสาะหา
ธรรม 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เอสนา 2 อย่างนี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
บรรดาเอสนา 2 อย่างนี้ ธรรมเอสนาเป็นเลิศ.
จบสูตรที่ 3